دلـــــــم كمي هوا ميخواهد..

  هوا، هواي حـــــــرم...

    سوت قطار،

        غسل زيارت،

                دم اذان...

  چشمي كه باز خيره شده سوي آسمان..

  يا ايها الغريب منم آن مسافر...

   دلتنگ و بي قرار...

     پر از درد بي نشان...

      باب الجواد بارش باران....

اذان صبح،

     نقاره خانه،

            صحن گوهرشاد..

  سايه بان...

  آري منم شكسته بال آمدم..

 سلطان كبرياي كرم

      الــــغوث الامان....

 محتــــــــاج يك نگاه،گرفتار و بي كسم...

 مگذار كه روبزنم پيش اين و آن...

 پرپر زده دلم به هواي زيارتت..

     آقا...

   قسم به آن دل تنگ جوادتان..

    از اين جهان سرد پر از درد و بي بهار...

     مشهد براي من، همه اش مال ديگران...

      ديشب دوبارهبوي حرم را شنيده ام...

          آقا دلم عجيب گرفته برايتان...




 برچسب ها :