دلـــــــم كمي هوا ميخواهد..
هوا، هواي حـــــــرم...
سوت قطار،
غسل زيارت،
دم اذان...
چشمي كه باز خيره شده سوي آسمان..
يا ايها الغريب منم آن مسافر...
دلتنگ و بي قرار...
پر از درد بي نشان...
باب الجواد بارش باران....
اذان صبح،
نقاره خانه،
صحن گوهرشاد..
سايه بان...
آري منم شكسته بال آمدم..
سلطان كبرياي كرم
الــــغوث الامان....
محتــــــــاج يك نگاه،گرفتار و بي كسم...
مگذار كه روبزنم پيش اين و آن...
پرپر زده دلم به هواي زيارتت..
آقا...
قسم به آن دل تنگ جوادتان..
از اين جهان سرد پر از درد و بي بهار...
مشهد براي من، همه اش مال ديگران...
ديشب دوبارهبوي حرم را شنيده ام...
آقا دلم عجيب گرفته برايتان...
برچسب ها :